SORMAK FITRİDİR
Bebeklik ve çocukluk arasındaki çokça soru sorduğumuz o dönemi hatırlamayız. Fakat kendi çocuklarımızdan iyi biliriz ki insanı bıktırıncaya kadar soru sorarlar. Her şeyi sorarlar. Öğrenmek isterler. Aslında bu durum insanın mahiyeti ve devam eden hayat akışı için ipuçları vermektedir. Zira tecrübeyle biliriz ki insan için “sordum, öğrendim, bitti” diye bir şey yoktur; insan dünyaya taallüm ile tekemmül etmek için gönderilmiştir; sorular her daim olacaktır…
Öğrenme, insan için beşikten mezara kadardır. Çünkü insan -kendisi adına- bir bilinmezin içine gelmiştir. Her şeyin cahili ve her şey ona yabancıdır. Bilmediği bir yerde adres arayan bir kimse nasıl sormaya mecbursa, içine düştüğü dünya için insana da terettüp eden ve sormaya mecbur olduğu sualler vardır; başta “Nereden geldim? Niçin geldim? Nereye gideceğim?” gibi…
Bu fıtri ve zaruri olan suallerle yaratılmış insan için rahmet-i İlahiyenin merhametinden olarak cevaplar da verilmiştir. Peygamberlere gönderilen vahiyler ve bilgiler bizim için karanlık olan bu alanı aydınlatan en önemli ve tek rehber ve referanslardır. İnsan -diğer taraftan- akıl verilmiş bir varlık olsa da vahyin bilgisi olmazsa göz gibi, kulak gibi aklın da sınırları vardır ve sınırın ötesindekileri bilme imkânı yoktur. Bundandır ki “Aklın nuru, kalbin ziyasından gelir” denilmiştir…
İlk insanla beraber başlayan akıl ile imtihan insanoğlunun dünyaya gönderilmesine sebep olmuştur. Bununla birlikte son din olan İslam ve mukaddes kitabı Kur’an insanları akletmeye, tefekküre, düşünmeye sevk etmektedir. İslam akıl dinidir, daha doğrusu aklını kullanan bir insanın vahye tabi olma zaruretini beyan eden, örneklerle bunu insanlığın önüne koyan bir dindir. Günümüzde güya aklı öne çıkararak sorular sormayı eğlence haline getiren ya da güya cevap arıyormuşçasına sorular sorup sordurarak vahyin bilgisine set olmaya çalışanlara bedel, aklı doğru kullanarak vahyin bilgisiyle buluşarak dünya ve ahiret saadetini temin etmeye vesile son dindir.
Kur’an, Sünnet ve kâinata, aklın yanına vicdan ve insafı da koyarak bakan bir insan gerçek bilgiye daha rahat ulaşacaktır. Zaten var olan ve vahiyle beyan edilen bilgiyi bir tarafa koyarak ya da belirli bir debideki sesin alt ve üst sınırını duymayan kulak misal aklın mizanlarını aşan bilgilerde Peygamber ve Kur’an bilgisine müracaat etmediği yerlerde ise ya şaşı görecek ya da sesi duyamayacaktır; hakikat bilgisine ulaşamayacaktır.
Bu ay dergide bazı sualler ve onlara dair cevaplar konusunda bir çalışma yaptık. Dolaşımda olan suallere makul, doğru ve gerçek bilgiler vermeye gayret ettik. Soru bir anahtar olmak hasebiyle doğru kapıyı da yanlış kapıyı da açabilme potansiyelinden bahisle “soru/sual” kelimesi üzerinde durarak odak noktası oluşturmaya çalıştık.
Faydalı olmak ümidiyle keyf/iyet/li okumalar dileriz…