BİLGİDE ESAS OLAN VAHİYDİR
Okuma işi ilk insan yani Âdem (as)’la birlikte başladı. Ona bütün isimler öğretildi. Her ne kadar yazının icadı Sümerlere atfedilmiş olsa da bu böyleydi. Yazılan yazılmış, öğretilen öğretilmişti. O gün bugündür okumak ve yazmak insan için olmazsa olmazlar içine girmiştir.
Vahye dayanan metinler ve bunların tefsir ve şerhleri ve şerhlerinin şerhleri kapsamında devam eden ve farklı alanlara da yansıyan el yazılı üretim, matbaanın ilham ve icadıyla seri üretimin önünü açmış, okumaktan yazmaya yönelen insan sayısının artması ve bunun -iyi/kötü yanlarının fark edilmesiyle- teşviki, süreci olabildiğince hızlandırmıştır.
Senede milyonları bulan kitap dolaşıma giriyor. Oranlar değişiklik gösterse de çoğu okuyucu ile buluşuyor. Sanal alemin depolama kolaylığı ve ulaşmada nispeten rahatlığı gibi hususlar yazılı hale gelen bilginin muhataplarına ulaşmasını da kolaylaştırmış gözükmektedir. Bu kolaylık elbette etkileşimi de hızlandırmakta ve okumaktan maksat kişideki hal ve tavır değişikliklerini de beraberinde getirmektedir.
Evet, insan da artıyor, okuma metinleri de artıyor. İlk insan ve ona öğretilenle günümüze bakacak olursak ne gibi sözler söylenir, dergide uzunca anlatıldı. Fakat ben burada kısaca şu noktaya temas etmek isterim.
“İlim bir nokta idi, onu cahiller çoğalttı” sözünü duymuşsunuzdur. Sözden maksat ne idi tam olarak bilemiyorum. Ama ilk insan, ona öğretilen ve bugün yüksek hızda veri üretiminin geldiği nokta ile değerlendirildiğinde, bu sözün, hakikat bilgisinin önüne geçecek ve ona ulaşmayı engelleyecek aşırı ve zararlı bilgiden kaçınmak olarak okunabileceğini düşünüyorum.
Bilgide esas olan vahiydir. Diğer bütün bilgilerden beklenen, vahiyle verilmek ve insanın hangi yönde değişmesi isteniyorsa o doğrultuda hareketlerine müspet katkı sağlamasıdır. Değilse bilginin çok olması fayda sağlamanın aksine, zarar verecek, insanı esastan uzaklaştıracak ve bunu yapanlar da ilim ehli gözükseler de cahil olarak tanımlanacaklardır.
Yazılanı ve birikeni böyle tarif ve tavsif ettikten sonra, okumanın da buna göre olması gerektiğini söyleyebiliriz. Meselenin içinde çok okumak da olsa da asıl olanın vahye dayalı olanı veya onu destekleyeni okumak olduğu akıllardan çıkarılmamalı, tercihler buna göre yapılmalı ve vakit zayi edilmemelidir.
Bildiğiniz üzere, Peygamber Efendimiz (asm) faydasız ilimden Allah’a sığınmıştır. Biz de aynı duaya âmin diyoruz.
=>DERGİYE ABONE OLMAK İÇİN TIKLAYIN...