چوروين ديش چكيلير
طوپلوم ايچون اڭ ضررلي شي، اڭ تملده انسانڭ حرصلري، بنجيللگي و شيطانڭ آديملريني تعقيب ايتمه سيدر. انسانلق تاريخي بوينجه دوزنڭ، برلگڭ، محبّتڭ بوزولمه سنڭ سببلري بونلر و بونلره باغلي دوام ايدن شيلر أوزرندن اولمشدر.
بو يوله قاپيلان انسانلر، حق و حقيقت قارشوسنده بيله كنديلريني طوتامامشلر، اسلامڭ امتحان ميداني اولارق طانيملادىغي شو دنيا حياتنده عبرت طابلولري اولارق آخرت طرفنه كيتمشلردر.
دنيا حياتي ايچريسنده قابیل و هابيل ايله باشلادىغي سويلنن بو جدال خالي، كونمزه قدر كرك بيريسل كركسه طوپلومسال اولارق دوام ايتمش، بعضًا بر شخص بتون بر ملّتي كندي انانيتنه بنا ايدرك يعني هر شيئي كندي أوزرينه آلارق فرعونيته قدر يول آلمشدر.
حالبوكه طوپلوم/ملّت انسان كامل اسمنه لايق اولاجق بر بدن ويا بر فابريقه كبيدر. اولمليدر. طوپلومده كي هر بر فرد ويا تشكّل، او بدن ويا فابريقه نڭ برر اعضاسي و چرخي مثابه سنده در. بويله بيليرسه ايستنن نتيجه يه كوره حركت ايده جكدر، ايتمليدر.كه عموم مقصده خدمت ايده بيلسين. نتيجه يه فائده صاغلايابيلسين.
”ناصل انسانڭ بر الي ديگر النه رقابت ايتمز، بر كوزي بر كوزيني تنقيد ايتمز، ديلي قولاغنه اعتراض ايتمز، قلب روحڭ عيبنى كورمز. بلكه بربرينڭ نقصاننى اكمال ايدر، قصوريني أورتر، احتياجنه يارديم ايدر، وظيفه سنه معاونت ايدر. يوقسه او وجود انسانڭ حياتي سونر، روحي قاچار، جسمي ده طاغيلير.“
بونڭ كبي ملّتي اولوشديران فردلر و عنصرلر ده اويوملي، عين هدفه باقان، آيقيري داورانارق پروبلم چيقارمق دگل، اويوملي حركت ايتمكله عمومه خدمت ايدن اولمليدركه ملّت اولونابيلسين، برلك و برابرلك صاغلانابيلسين و بو صورتله بيوك و فائده لي ايشلر ياپيلابيلسين…
عكس تقديرده چوروين ديشڭ چكيلديگي كبي، طوپلومه ضرر ويرن، اهانت ايدن فرد و ياپيلر چكيلير آتيلير. ترسه دونمه يه چاليشان چرخلر قيريلير و سوكولور…
نهايتنده هيچ بر اهانت جزاسز قالماز.
ÇÜRÜYEN DİŞ ÇEKİLİR
Toplum için en zararlı şey, en temelde insanın hırsları, bencilliği ve şeytanın adımlarını takip etmesidir. İnsanlık tarihi boyunca düzenin, birliğin, muhabbetin bozulmasının sebepleri bunlar ve bunlara bağlı devam eden şeyler üzerinden olmuştur.
Bu yola kapılan insanlar, hak ve hakikat karşısında bile kendilerini tutamamışlar, İslam’ın imtihan meydanı olarak tanımladığı şu dünya hayatında ibret tabloları olarak ahiret tarafına gitmişlerdir.
Dünya hayatı içerisinde Kabil ve Habil ile başladığı söylenen bu cidal hali, günümüze kadar gerek bireysel gerekse toplumsal olarak devam etmiş, bazen bir şahıs bütün bir milleti kendi enaniyetine bina ederek yani her şeyi kendi üzerine alarak firavniyete kadar yol almıştır.
Halbuki toplum/millet insan-ı kâmil ismine layık olacak bir beden veya bir fabrika gibidir. Olmalıdır. Toplumdaki her bir fert veya teşekkül, o beden veya fabrikanın birer azası ve çarkı mesabesindedir. Böyle bilirse istenen neticeye göre hareket edecektir, etmelidir. Ki umum maksada hizmet edebilsin. Neticeye fayda sağlayabilsin.
“Nasıl insanın bir eli diğer eline rekabet etmez, bir gözü bir gözünü tenkit etmez, dili kulağına itiraz etmez, kalb ruhun ayıbını görmez. Belki birbirinin noksanını ikmal eder, kusurunu örter, ihtiyacına yardım eder, vazifesine muavenet eder. Yoksa o vücud-u insanın hayatı söner, ruhu kaçar, cismi de dağılır.”
Bunun gibi milleti oluşturan fertler ve unsurlar da uyumlu, aynı hedefe bakan, aykırı davranarak problem çıkarmak değil, uyumlu hareket etmekle umuma hizmet eden olmalıdır ki millet olunabilsin, birlik ve beraberlik sağlanabilsin ve bu suretle büyük ve faydalı işler yapılabilsin…
Aksi takdirde çürüyen dişin çekildiği gibi, topluma zarar veren, ihanet eden fert ve yapılar çekilir atılır. Terse dönmeye çalışan çarklar kırılır ve sökülür…
Nihayetinde hiçbir ihanet cezasız kalmaz.